ONZE VERWEESDE MIJNSTREEK | HUB SIMONS
‘Ik denk dat er meer criminaliteit is
doordat er meer buitenlanders zijn’
Hub Simons in zijn woonkamer in Eygelshoven.
Hub Simons staat bekend als de officieuze burgemeester van het voormalige mijndorpje Eygelshoven, omdat hij altijd voor iedereen klaar staat. Tegelijkertijd is hij bang dat Nederlanders zich straks moeten aanpassen aan de buitenlanders, in plaats van andersom.
Buurvrouw Mia zit de hele dag alleen tussen vier muren in. Sinds het overlijden van haar man is ze in de eenzaamheid terecht gekomen. Daarom neem ik haar elke woensdagochtend mee naar de Ontmoetingsbus op de markt van Eygelshoven. Zo komt ze toch nog een beetje onder de mensen. Het is er gezellig. Iedereen heeft wel een verhaaltje. Ik doe voor verschillende mensen de boodschappen, neem een visje mee van de markt voor buurtgenoten, ik bezorg een seniorenblaadje en foldertjes en maak reclame voor de Ontmoetingsbus. Daardoor ken ik veel mensen en maak ik regelmatig een praatje.’
"
Elke week staat de Ontmoetingsbus van het Leger des Heils twee uurtjes op de markt van Eygelshoven.
Ik ben in Nederland geboren, maar mijn vader was Duitser en mijn moeder Nederlandse. Ik heb een jaar de opleiding gedaan van de mijnen. Toen we voor het eerst honderd meter naar beneden gingen, ben ik uitgestapt en meteen weer terug naar boven gegaan. Het was er donker, ik zag niks en ik dacht: dit is niet mijn toekomst. Toen ben ik in Duitsland gaan werken, en daarna weer terug gekomen. Inmiddels ben ik al ruim zeventien jaar uit het arbeidsproces.
Ik ben in 1978 lid geworden bij de veteranen van de Laura Hopel combinatie. Mijn vrouw Marlies heeft een paar jaar onze kleding gewassen. De Laura was een van de twee mijnen van Eygelshoven en in de Hopel woonden de mijnwerkers. Alle voetballers en jeugdleiders waren mijnwerkers of zonen van mijnwerkers. Dat ging door van generatie op generatie. Het was een hechte gemeenschap.
Ik heb veel klusjes gedaan als vrijwilliger bij de voetbalclub. Nu ben ik nog actief als scheidsrechter bij de jeugd, maar door gezondheidsproblemen gaat dat moeilijker en soms denk ik aan stoppen. Wat ook meespeelt: het respect bij de jeugd voor de ouderen is er niet meer. Ze reageren agressief op mij als ik fluit voor een overtreding. Ze laten zich niks meer zeggen, ze weten het allemaal beter. Buiten het veld zijn ze anders. Maar zodra ze samen zijn in voetbalkleren, moet je waakzaam zijn. Ook voor elkaar is er geen respect meer. Ik hoor regelmatig dat er een wedstrijd wordt gestaakt, omdat ze onderling hebben gevochten. En de clubliefde is weg. Ze komen en ze gaan.
‘Het respect bij de jeugd
voor de ouderen is er niet meer’
Bij de start van een wedstrijd van de lokale voetbalclub drukt Hub de jeugd op het hart een sportieve wedstrijd te spelen met respect voor elkaar.
De jongens van 18, 20 jaar zitten niet meer bij de club. Die rijden ’s avonds door de straten en gebruiken met hun vriendjes alcohol en drugs. De jeugd heeft een andere mentaliteit, waardoor het voor ouderen niet meer zo aantrekkelijk is om in het weekend naar een café te gaan. Tijdens Halloween hebben ze hier bij vijf mensen ’s nachts de ruiten van auto’s ingeslagen. Sommigen willen dat wiet vrij verkrijgbaar wordt. Maar dan krijg je nog meer verslaafden die overlast gaan bezorgen.
Hub en zijn vrouw Marlies ergeren zich aan de verloedering in de buurt.
Toen eind jaren zestig onze zoon Frank geboren werd, kreeg ik het advies om hem de Nederlandse nationaliteit te geven, en zelf ook een aanvraag te doen. Maar ik heb de Duitse nationaliteit behouden, waardoor ik nu niet mag stemmen, behalve voor de gemeenteraad. Ik heb zo mijn eigen mening over politici. Zo gauw ze het baantje hebben, laten ze je vallen. Over de oorlogen in Oekraïne en Israël maak ik me de meeste zorgen. Zelensky en Poetin en Netanyahu en Hamas vermoorden hun eigen mensen. Er hoeft maar een gek op de knop te duwen en we zijn allemaal weg. We hebben geen invloed op die zaken. Ik volg het nieuws vooral voor de sport, maar ik lees alles. We zijn abonnee van de Limburger en in de bibliotheek lees ik het AD en een Duitse krant. Met Marlies kijk ik naar het nieuws op televisie. Ik heb wel een mening over de politiek, over Wilders en Omtzigt, maar erg boeit het me niet.
‘Wat Wilders over migranten zegt vinden we wat te erg, maar hij heeft eigenlijk ook wel gelijk’
Het meeste ergeren Marlies en ik ons aan de verloedering. Vroeger waren de straten zo netjes. Wij zijn van de oude stempel en vegen nog iedere week de stoep. Als ik allemaal lappen voor de ramen zie hangen, dan stoort mij dat. Dat zijn vaak huizen met mensen uit een andere cultuur. In Duitsland wordt er nu Happy Ramadan gevierd. Daar is de ramadan een inkomstenbron voor ondernemers. Ik las in een artikel dat Nederlandse kinderen tijdens een schoolreisje zich moesten aanpassen aan klasgenoten die moslim zijn en ook niet mochten eten. En hier hebben ze Zwarte piet afgeschaft. Dat stoort mij. Dan denk ik: waar zijn we mee bezig? Die mensen zijn hier te gast. Waarom moeten wij ons dan aanpassen? Wat Wilders over migranten zegt vinden we wat te erg, maar hij heeft eigenlijk ook wel gelijk. Onze kleindochter staat al vijf jaar op een lijst om een woning te krijgen. En in Kerkrade hebben ze nu containers geplaatst voor de opvang van Oekraïners. Die worden in de watten gelegd.
Een noodopvang voor Oekraïense vluchtelingen aan de rand van Kerkrade.
Zelf kennen we geen moslims en we hebben ook geen last van ze. Maar in het algemeen, in Nederland en Europa, vinden we het allemaal teveel worden. Overal is oorlog, ze willen allemaal hier naar toe komen. Gisteren stond in de krant een verhaal over een Syriër die had gestolen en vrouwen had verkracht. Dan denk ik: een kort proces en hup, terug naar z’n land. Het probleem is dat er dan honderd mensen in actie komen die vinden dat dat niet kan, omdat hij ingeburgerd zou zijn. Ik denk dat er meer criminaliteit is doordat er meer buitenlanders zijn. Van de tien rechtszaken gaan er zeven over mensen met een buitenlandse voornaam.
Als er meer verpleegkundigen nodig zijn uit Zuid-Afrika, dan zou ik dat niet erg vinden. Die hebben geleerd en zijn anders dan dat criminele tuig dat hiernaartoe komt. Zeventig procent denkt dat ze voor eigen rechter mogen spelen. Mensen komen in de criminaliteit als ze geen geld of dak boven hun hoofd hebben. En door de drugs. Ik denk dat heel veel mensen van kleur niet werken. Dat zien we als we overdag door het centrum van Heerlen lopen. Ik vind dat migranten een jaar de tijd moeten krijgen om in te burgeren. Heb je geen werk en zit je de hele dag alleen maar thuis van onze sociale centen, nou jammer dan, maar dan ga je maar terug.